Friday, January 31, 2014
ఒక అభిమాన ఉత్తరం: ఉపోద్ఘాతం
ఇది అభిమాని రాసిన ఉత్తరం అనే బడాయిలోకి నేను పోదల్చుకోలేదు. అందుకే దీన్ని అభిమానంతో రాసిన ఉత్తరంగానే భావిస్తున్నాను.
2011 డిసెంబరు18న వీటిని(అవును, రెండూ) అందుకున్నాను. ఒకటి: "పదాలు-పెదాలు" శీర్షిక మొత్తం మీద తన అభిప్రాయం. రెండోది: రియాలిటీ చెక్ కోసం నేను రాసిన ఇరానీ హోటల్లో రెండున్నర గంటలు ఐటెమ్-ను అనుకరిస్తూ ఛాట్ మీద రాసి పంపింది. మనకు నచ్చినదాన్ని అనుకరిస్తూ రాసి పంపడం మన అభిమానాన్ని ప్రకటించడంలో ఒక అత్యున్నత విధానం అనుకుంటాను! ఇది ఉత్తరంలో వెల్లడైన భావమే! ఇదే ఛాట్ ఐటెమ్ గనక నేను రాయాల్సివస్తే- "పళ్ల మధ్య ఇరుక్కున్నదేదో నాలుకతో తీసే ప్రయత్నాల ఉబ్బు దవడలు" వాక్యాన్ని నేను పట్టుకోగలిగేవాణ్నా, అనిపించింది. ఇదేమీ modesty కాదు.
వీటిని రాసిన తేదీలు వేర్వేరు. మొదటిది: 7 డిసెంబరు 2011; రెండవది: 10 డిసెంబరు 2011.
ఇవి రాసిన అమ్మాయి పేరు అనన్యా రెడ్డి. ఆ పేరు వల్ల నేను అమ్మాయిగా భావిస్తున్నాను; నిజానికి పెద్దావిడ కూడా కావొచ్చు. (వాటిని అందుకున్నట్టు తెలియజేసిన తక్షణ స్పందనలో నేను 'గారు' అనే సంబోధించాను.) అయితే, ఉత్తరాల కింద సంతకం లేదు. బహుశా అమ్మాయిగా తను తీసుకున్న"జాగ్రత్త" కావొచ్చనుకున్నాను. లేదా, సంతకం పెట్టడానికి అంత ప్రాధాన్యత లేదనో!
వీటిని నేను మెయిల్ ద్వారా అందుకున్నాను. అంటే స్కాన్ చేసి మెయిల్ చేశారు. ముందుగా దేదీప్యారెడ్డి నుంచి నా మెయిల్ ఫార్వర్డ్ అయింది. అక్కణ్నుంచి అనన్య ద్వారా ఈ లేఖలు అందాయి. బహుశా, వీళ్లిద్దరూ కవలలేమో అని నాకు నేను అనుకున్నాను. వాళ్లను అడగలేదు.
ఈ ఉత్తరాలు వచ్చిన ఇరవై నెలల తర్వాత 'పదాలు-పెదాలు' ఒక విభాగంగా ఉన్న 'పలక-పెన్సిల్' పుస్తకం అచ్చయింది. వీళ్లకు ఒక కాపీ పంపుదామనుకున్నాను, నా కన్సెర్న్ చూపడం కోసం. అయితే అప్పటి మెయిల్ పనిచేయడం లేదు. అది అప్పటికప్పుడు క్రియేట్ చేసుకున్న మెయిలేమో(మెయిళ్లేమో) నేను చెప్పలేను. కాబట్టి వాళ్లకుగా నాకు టచ్-లోకి వస్తే తప్ప నేను వాళ్లను ట్రేస్ చేయలేను.
ఇంకోటేమిటంటే- అసలు దేదీప్యే వీటిని రాస్తే, అనన్య స్కాన్ చేసి పంపిందా? అన్న అనుమానమూ లేకపోలేదు. ఒకవేళ, ఇందులో ఉన్న అక్షరాలు ముఖ్యంగానీ కర్త ఎవరు అన్నదానికి నిమిత్తం లేకుండా చేయడానికి ఈ రెండు మెయిల్ల తమాషా ఏమైనా జరిగిందా?
ఇందులో ఏ తమాషా లేకపోతే గనక, నేను ముందు చెప్పినట్టు వీటి కర్తృత్వాన్ని అనన్యకే ఆపాదించాల్సి ఉంటుంది.
అయితే, వీటిని ఇప్పుడు ఎందుకు పోస్టు చేస్తున్నాను? కేవలం నాకుగా తెలియపరిచిన విషయాల్ని నేను ఇలా ప్రకటించవచ్చా? ఇది ఏమైనా తన ప్రైవసీని భంగపరచడం అవుతుందా?
ఇది అంత అనైతికమైన పని కాదేమోననే అనుకుంటున్నాను. విశ్లేషణగా మొదటిదాన్నీ, ఐటెమ్-గా రెండవదాన్నీ చూడవచ్చుకదా! నాకు రాయడమన్నది అటుంచితే, వీటిల్లో వీటిగా తీసుకోవలసిందేమైనా ఉందేమో కూడా కదా!!
రెండేళ్ల నాటి ఈ లేఖల్ని అప్పుడు ఎందుకు ప్రకటించాలని అనిపించలేదో అనిపించలేదు. ఇప్పుడు ఎందుకు అనిపించిందో అనిపించింది.
అయితే, ఈ రెంటిని ఒకే పోస్టుగా కాకుండా విడివిడిగా, కానీ వెన్వెంటనే పోస్టు చేస్తున్నాను.
2011 డిసెంబరు18న వీటిని(అవును, రెండూ) అందుకున్నాను. ఒకటి: "పదాలు-పెదాలు" శీర్షిక మొత్తం మీద తన అభిప్రాయం. రెండోది: రియాలిటీ చెక్ కోసం నేను రాసిన ఇరానీ హోటల్లో రెండున్నర గంటలు ఐటెమ్-ను అనుకరిస్తూ ఛాట్ మీద రాసి పంపింది. మనకు నచ్చినదాన్ని అనుకరిస్తూ రాసి పంపడం మన అభిమానాన్ని ప్రకటించడంలో ఒక అత్యున్నత విధానం అనుకుంటాను! ఇది ఉత్తరంలో వెల్లడైన భావమే! ఇదే ఛాట్ ఐటెమ్ గనక నేను రాయాల్సివస్తే- "పళ్ల మధ్య ఇరుక్కున్నదేదో నాలుకతో తీసే ప్రయత్నాల ఉబ్బు దవడలు" వాక్యాన్ని నేను పట్టుకోగలిగేవాణ్నా, అనిపించింది. ఇదేమీ modesty కాదు.
వీటిని రాసిన తేదీలు వేర్వేరు. మొదటిది: 7 డిసెంబరు 2011; రెండవది: 10 డిసెంబరు 2011.
ఇవి రాసిన అమ్మాయి పేరు అనన్యా రెడ్డి. ఆ పేరు వల్ల నేను అమ్మాయిగా భావిస్తున్నాను; నిజానికి పెద్దావిడ కూడా కావొచ్చు. (వాటిని అందుకున్నట్టు తెలియజేసిన తక్షణ స్పందనలో నేను 'గారు' అనే సంబోధించాను.) అయితే, ఉత్తరాల కింద సంతకం లేదు. బహుశా అమ్మాయిగా తను తీసుకున్న"జాగ్రత్త" కావొచ్చనుకున్నాను. లేదా, సంతకం పెట్టడానికి అంత ప్రాధాన్యత లేదనో!
వీటిని నేను మెయిల్ ద్వారా అందుకున్నాను. అంటే స్కాన్ చేసి మెయిల్ చేశారు. ముందుగా దేదీప్యారెడ్డి నుంచి నా మెయిల్ ఫార్వర్డ్ అయింది. అక్కణ్నుంచి అనన్య ద్వారా ఈ లేఖలు అందాయి. బహుశా, వీళ్లిద్దరూ కవలలేమో అని నాకు నేను అనుకున్నాను. వాళ్లను అడగలేదు.
ఈ ఉత్తరాలు వచ్చిన ఇరవై నెలల తర్వాత 'పదాలు-పెదాలు' ఒక విభాగంగా ఉన్న 'పలక-పెన్సిల్' పుస్తకం అచ్చయింది. వీళ్లకు ఒక కాపీ పంపుదామనుకున్నాను, నా కన్సెర్న్ చూపడం కోసం. అయితే అప్పటి మెయిల్ పనిచేయడం లేదు. అది అప్పటికప్పుడు క్రియేట్ చేసుకున్న మెయిలేమో(మెయిళ్లేమో) నేను చెప్పలేను. కాబట్టి వాళ్లకుగా నాకు టచ్-లోకి వస్తే తప్ప నేను వాళ్లను ట్రేస్ చేయలేను.
ఇంకోటేమిటంటే- అసలు దేదీప్యే వీటిని రాస్తే, అనన్య స్కాన్ చేసి పంపిందా? అన్న అనుమానమూ లేకపోలేదు. ఒకవేళ, ఇందులో ఉన్న అక్షరాలు ముఖ్యంగానీ కర్త ఎవరు అన్నదానికి నిమిత్తం లేకుండా చేయడానికి ఈ రెండు మెయిల్ల తమాషా ఏమైనా జరిగిందా?
ఇందులో ఏ తమాషా లేకపోతే గనక, నేను ముందు చెప్పినట్టు వీటి కర్తృత్వాన్ని అనన్యకే ఆపాదించాల్సి ఉంటుంది.
అయితే, వీటిని ఇప్పుడు ఎందుకు పోస్టు చేస్తున్నాను? కేవలం నాకుగా తెలియపరిచిన విషయాల్ని నేను ఇలా ప్రకటించవచ్చా? ఇది ఏమైనా తన ప్రైవసీని భంగపరచడం అవుతుందా?
ఇది అంత అనైతికమైన పని కాదేమోననే అనుకుంటున్నాను. విశ్లేషణగా మొదటిదాన్నీ, ఐటెమ్-గా రెండవదాన్నీ చూడవచ్చుకదా! నాకు రాయడమన్నది అటుంచితే, వీటిల్లో వీటిగా తీసుకోవలసిందేమైనా ఉందేమో కూడా కదా!!
రెండేళ్ల నాటి ఈ లేఖల్ని అప్పుడు ఎందుకు ప్రకటించాలని అనిపించలేదో అనిపించలేదు. ఇప్పుడు ఎందుకు అనిపించిందో అనిపించింది.
అయితే, ఈ రెంటిని ఒకే పోస్టుగా కాకుండా విడివిడిగా, కానీ వెన్వెంటనే పోస్టు చేస్తున్నాను.
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
పూడూరి రాజిరెడ్డి,
రియాలిటీ చెక్
Tuesday, January 28, 2014
Saturday, January 25, 2014
ఈ సమీక్షల గురించి ఒక వివరణ
నా పుస్తకాల మీద వెలువడిన అభిప్రాయాలను ఇక్కడ వరుసగా పోస్టు చేస్తూ వస్తున్నాను. ఆయా అభిప్రాయాలతో నేను సంపూర్ణంగా ఏకీభవించినట్టూ కాదూ, అలాగని పూర్తిగా విభేదించినట్టూ కాదు. ఒక 'రికార్డు'గా వాటిని ఇక్కడ ఉంచడం!
ఇదంతా బ్లాగు పాఠకుడిని పుస్తకం/పుస్తకాలు కొనమన్న ఒత్తిడికి గురి చేస్తుందేమోనన్న అనుమానం కూడా నాకుంది. అది నేను ఏ మాత్రమూ వాంఛింపనిది. అందుకే మళ్లీ చెబుతున్నాను: ఇక్కడ పోస్టు చేయడం అనేది ఒక రికార్డుగా ఉండటం కోసమే. అంతెందుకు, నాకు నేను చదువుకోవడానికి కూడా! కొనుగోలు లింకులు కూడా సమాచారంలో భాగమే! ఎంతైనా ఇది 'నా' బ్లాగు కదా....
ఇదంతా బ్లాగు పాఠకుడిని పుస్తకం/పుస్తకాలు కొనమన్న ఒత్తిడికి గురి చేస్తుందేమోనన్న అనుమానం కూడా నాకుంది. అది నేను ఏ మాత్రమూ వాంఛింపనిది. అందుకే మళ్లీ చెబుతున్నాను: ఇక్కడ పోస్టు చేయడం అనేది ఒక రికార్డుగా ఉండటం కోసమే. అంతెందుకు, నాకు నేను చదువుకోవడానికి కూడా! కొనుగోలు లింకులు కూడా సమాచారంలో భాగమే! ఎంతైనా ఇది 'నా' బ్లాగు కదా....
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
రియాలిటీ చెక్
వాక్యాలకు నులివెచ్చదనం
(పలక -పెన్సిల్ పుస్తకం గురించి ఇంకో అభిప్రాయం)
సాధారణ విషయాల గురించి అబ్బురపడేలా రాయడం జర్నలిజంలోని ఒక సుగుణమని జి.కృష్ణగారు చెబితేనే అర్థమయింది. అది కూడా మామూలు తెలుగులో మనసుకు హత్తుకునేట్టు చెప్పడం ఒక కళ. పత్రికారచనని ఒక కళాత్మక స్థాయికి తీసుకెళ్లడం అప్పుడే సాధ్యమని ఆయన చెప్పలేదుగాని నాకు అర్థమయింది. అర్థం కావడం వేరు. అనుభవంలోకి రావడం వేరు. కళాత్మకస్థాయిని అందుకోవడానికి ప్రయత్నపూర్వకంగా చేసినా అప్రయత్నంగా చేసినట్టు అనిపించడమూ ఓ కళ. ఈ కళ ఏదో పూడూరి రాజిరెడ్డికి పట్టుబడింది. ఇదివరలో 'మధుపం' రచన ద్వారా తెలుగు వాక్యానికి కొత్త జిలుగులు అద్దిన రాజిరెడ్డి ఇప్పుడు 'పలక-పెన్సిల్' అంటూ మన ముందుకొచ్చాడు. ఈ రెండిటికీ కాలం చెల్లిందో, చెల్లుతున్నదో అనుకుంటున్న దశలో ఈ శీర్సిక ద్వారా జ్ఞాపకాల్లోకి తీసుకెళ్లాడు.
ఎంతగా చెరిపి చెరిపి రాస్తే అంతగా అక్షరాలు వచ్చినట్టు, ఎంత అల్లరల్లరిగా రాస్తే అంత కవిత్వంలా మనసును తాకినట్టు రాజిరెడ్డి పదాలు, వాక్యాలు మన మదిని అల్లుకుపోతాయి. అందుకే ఒక తెలియని ఉన్మత్త పరవశంతో ప్రేమ గురించి రాసినా, కోనసీమ గురించి చెప్పినా మురిసిపోతాము, ముగ్ధులమవుతాము.
వాక్యాలకు ఒక ఉన్మత్త పరవశాన్ని కూర్చిన కళానైపుణ్యం తెలియకనే రాజిరెడ్డికి అబ్బింది. మా ఊరి ముచ్చట అంటూ చెప్పినా, మనుషుల మ్యూజియం గురించి మాట మాత్రంగా రాసినా ఏదో లాలన, ఆర్తి కనిపిస్తుంది. సూక్తుల్లా కాకుండా తన జిగిరి దోస్తుతో చెప్పినట్టుగా వాక్యాలకు ఒక తడిని, నులి వెచ్చదనాన్ని అద్దడం వల్ల ఆ విషయాలు మనసులో నిలిచిపోతాయి. ఏదో సందర్భంలో గుర్తుకు వస్తాయి. రాజిరెడ్డి చెప్పినట్టుగానే (ప్రపంచం?) వుందనిపిస్తుంది.
ఇలా చెప్పడం కాదుగానీ మంచి తెలుగు పుస్తకం చదివి చాన్నాళ్లయితే ఈ పుస్తకం చదవండి. మీకు తెలియకనే మీరు పుస్తకాల ప్రేమలో పడతారు. జీవితం మీద ప్రేమను పెంచుకుంటారు. మనుషుల్ని కాసింత దయతో పలకరించడం ఎలానో తెలుసుకుంటారు. అన్నిటికీ మించి నేనేమిటో అనుకుంటూ మీ గురించి మీరు తెలుసుకొని విస్తుపోతారు. ఈ విధంగా చిత్రవిచిత్రమైన అనుభూతులకు లోనుచేసే వాక్య విన్యాసం, విషయబలం ఉన్న 'పలక-పెన్సిల్' చదవకపోతే రచయితకు పోయేదేం లేదు, పాఠకులే చక్కటి పఠనానుభవం కోల్పోతారు. 'ఇది ఒక మగవాడి డైరీ' అని ట్యాగ్ లైన్ ఇచ్చారు. అంటే మగవాళ్ల కన్నా ఆడవాళ్లే ఎక్కువ చదవాలన్నది రచయిత ఉద్దేశం కావచ్చు. కాదన్నది అవుననడం ఆడవాళ్ల తీరు అయితే రచయిత లక్ష్యం నెరవేరుతుంది.
-పాలపిట్ట మాసపత్రిక, డిసెంబర్ 2013
సాధారణ విషయాల గురించి అబ్బురపడేలా రాయడం జర్నలిజంలోని ఒక సుగుణమని జి.కృష్ణగారు చెబితేనే అర్థమయింది. అది కూడా మామూలు తెలుగులో మనసుకు హత్తుకునేట్టు చెప్పడం ఒక కళ. పత్రికారచనని ఒక కళాత్మక స్థాయికి తీసుకెళ్లడం అప్పుడే సాధ్యమని ఆయన చెప్పలేదుగాని నాకు అర్థమయింది. అర్థం కావడం వేరు. అనుభవంలోకి రావడం వేరు. కళాత్మకస్థాయిని అందుకోవడానికి ప్రయత్నపూర్వకంగా చేసినా అప్రయత్నంగా చేసినట్టు అనిపించడమూ ఓ కళ. ఈ కళ ఏదో పూడూరి రాజిరెడ్డికి పట్టుబడింది. ఇదివరలో 'మధుపం' రచన ద్వారా తెలుగు వాక్యానికి కొత్త జిలుగులు అద్దిన రాజిరెడ్డి ఇప్పుడు 'పలక-పెన్సిల్' అంటూ మన ముందుకొచ్చాడు. ఈ రెండిటికీ కాలం చెల్లిందో, చెల్లుతున్నదో అనుకుంటున్న దశలో ఈ శీర్సిక ద్వారా జ్ఞాపకాల్లోకి తీసుకెళ్లాడు.
ఎంతగా చెరిపి చెరిపి రాస్తే అంతగా అక్షరాలు వచ్చినట్టు, ఎంత అల్లరల్లరిగా రాస్తే అంత కవిత్వంలా మనసును తాకినట్టు రాజిరెడ్డి పదాలు, వాక్యాలు మన మదిని అల్లుకుపోతాయి. అందుకే ఒక తెలియని ఉన్మత్త పరవశంతో ప్రేమ గురించి రాసినా, కోనసీమ గురించి చెప్పినా మురిసిపోతాము, ముగ్ధులమవుతాము.
వాక్యాలకు ఒక ఉన్మత్త పరవశాన్ని కూర్చిన కళానైపుణ్యం తెలియకనే రాజిరెడ్డికి అబ్బింది. మా ఊరి ముచ్చట అంటూ చెప్పినా, మనుషుల మ్యూజియం గురించి మాట మాత్రంగా రాసినా ఏదో లాలన, ఆర్తి కనిపిస్తుంది. సూక్తుల్లా కాకుండా తన జిగిరి దోస్తుతో చెప్పినట్టుగా వాక్యాలకు ఒక తడిని, నులి వెచ్చదనాన్ని అద్దడం వల్ల ఆ విషయాలు మనసులో నిలిచిపోతాయి. ఏదో సందర్భంలో గుర్తుకు వస్తాయి. రాజిరెడ్డి చెప్పినట్టుగానే (ప్రపంచం?) వుందనిపిస్తుంది.
ఇలా చెప్పడం కాదుగానీ మంచి తెలుగు పుస్తకం చదివి చాన్నాళ్లయితే ఈ పుస్తకం చదవండి. మీకు తెలియకనే మీరు పుస్తకాల ప్రేమలో పడతారు. జీవితం మీద ప్రేమను పెంచుకుంటారు. మనుషుల్ని కాసింత దయతో పలకరించడం ఎలానో తెలుసుకుంటారు. అన్నిటికీ మించి నేనేమిటో అనుకుంటూ మీ గురించి మీరు తెలుసుకొని విస్తుపోతారు. ఈ విధంగా చిత్రవిచిత్రమైన అనుభూతులకు లోనుచేసే వాక్య విన్యాసం, విషయబలం ఉన్న 'పలక-పెన్సిల్' చదవకపోతే రచయితకు పోయేదేం లేదు, పాఠకులే చక్కటి పఠనానుభవం కోల్పోతారు. 'ఇది ఒక మగవాడి డైరీ' అని ట్యాగ్ లైన్ ఇచ్చారు. అంటే మగవాళ్ల కన్నా ఆడవాళ్లే ఎక్కువ చదవాలన్నది రచయిత ఉద్దేశం కావచ్చు. కాదన్నది అవుననడం ఆడవాళ్ల తీరు అయితే రచయిత లక్ష్యం నెరవేరుతుంది.
-పాలపిట్ట మాసపత్రిక, డిసెంబర్ 2013
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
విమర్శ
ఒక మనిషి డైరీ అంటే బాగుండేది!
పలక- పెన్సిల్ పుస్తకం మీద సారంగ పత్రిక 2013 నవంబర్ సంచికలో కొల్లూరి సోమశంకర్ గారి సమీక్ష:
ఒక మనిషి డైరీ అంటే బాగుండేది!
ఒక మనిషి డైరీ అంటే బాగుండేది!
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
విమర్శ
అలసట లేని కొన్ని అలల స్వగతం!
పలక-పెన్సిల్ పుస్తకం మీద 2013 అక్టోబర్ నాటి సారంగ పత్రికలో వాయుగండ్ల శశికళ గారు వ్యక్తం చేసిన అభిప్రాయం:
అలసట లేని కొన్ని అలల స్వగతం
అలసట లేని కొన్ని అలల స్వగతం
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
విమర్శ
జీవిత పథ సోపాన పుటలు
పలక-పెన్సిల్ పుస్తకం మీద అక్టోబర్ 2103 నాటి మాలిక పత్రికలో అరిపిరాల సత్యప్రసాద్ గారి అభిప్రాయం:
జీవిత పథ సోపాన పుటలు
జీవిత పథ సోపాన పుటలు
Labels:
పలక - పెన్సిల్,
విమర్శ
Monday, January 20, 2014
డబ్బుల వ్యసనం
I was lucky. My experience with drugs and alcohol allowed me to recognize my pursuit of wealth as an addiction.
- For the Love of Money By SAM POLK
Thursday, January 9, 2014
కిటికి ప్రయాణాల రియాలిటీ చెక్: జర్నలిజంలో ఒక వినూత్న ప్రయోగం
పూడూరి రాజిరెడ్డి ప్రస్తుత ప్రచురణ ఒక విలక్షణమైన రచన. రోజూ మనం చూస్తూ అంతగా పట్టించుకోనివారి గురించీ, రోజూ మనకు తారసపడీ అంతగా ఆలోచింపజేయని సంభావాల్ని గురించీ మనసుకు హత్తుకునేట్లుగా చెప్పిన 60 పదునైన కథనాల అపూర్వ సంపుటి ఇది. జీవన ప్రస్థానంలో కొన్ని జ్ఞాపకాల మజిలీలు, కొన్ని అసాధారణ దృశ్యాల చిత్రణ, కొన్ని సంభావాల వివరణ, కొన్ని ఘటనల విశదీకరణ, కొన్ని ఘట్టాల అనుభవం, కొందరు భిన్న పోకడల మనుషుల పరిచయం, కొన్ని వ్యవస్థల ప్రాతినిధ్య రూపాలు, కొందరు సామాన్యేతర వ్యక్తుల జీవన చిత్రణ, ఇన్నీ కలిసి ఒక అక్షర జ్యోతి, ఒక ఆర్తి జ్వాల- ఈ సంపుటి. 60 కథనాలు, 60 బాధా శకలాలు, 60 బతుకు గాథలు, 60 వచనంలో వచ్చిన కవితా వీచికలు.
'ఇరానీ హోటల్లో రెండున్నర గంటలు'తో మొదలై 'ఎవరి గెలుపు, ఎవరి ఓటమి'తో ముగుస్తుంది ఈ విశిష్ట రచనా సంపుటి. ఈ మధ్యలో చదువరి మెదడుకు మేతగా... ఎర్రగడ్డ హాస్పిటల్లో మానసిక రోగులూ, ఇందిరా పార్క్ లో ప్రేమికులూ, పంజాగుట్ట శ్మశానవాటికలో కాపరులూ, ఆత్మీయ సంభాషణలో హిజ్డాలూ, పోలీసు స్టేషన్లో ఈనాటి పోకడలూ, కోర్టుల్లో ప్రహసనాలూ, బస్సుల్లో కండక్టర్ల దిలాసాలూ, కొన్ని మొక్కలు, ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో అనుభవాలూ, ఆర్టిస్టులూ... ఎంతో మంది, ఎన్నో దృశ్యాలు కళ్లముందు నిలిచి కలవరపెడుతాయి. అలజడి రేపుతాయి.
జర్నలిజం వేరు, జర్నలిజంలో సృజన వేరు. రాజిరెడ్డి రచనలో ఈ తేడాని గమనిస్తూ చదువుకుపోతాడు ఈ కథనాల్ని పాఠకుడు. తనదైన సొంతముద్రతో విశిష్టమైన వాక్యనిర్మాణ శైలితో రాజిరెడ్డి ఈ కథనాల్ని అనుభూతి ప్రదానం చేశారు. భావాన్ని కవితామయం చేసే వ్యక్తీకరణ శక్తి ఆలోచనా ప్రేరకంగా సాగింది.
ఉదాహరణకి- 'ఇచ్చేది చాయ్ కాదు/ అది జీవన రసం' అని ముగుస్తుంది... 'ఇరానీ హోటల్' కథ.
ఈ సమస్త ప్రపంచంలో ఒకానొక మనిషి మరణించడమంటే, ఒక అంకె తగ్గిపోవడం కాదు; ఆ ఒక్కడితో ముడిపడివున్న సమస్త ఆనందాల ప్రపంచం అంతం కావడం- అంటూ ముగుస్తుంది- 'ప్రతీక్ లేని ఇల్లు' అనే గుండెని కలచివేసే ఖండిక. ఇలాంటిదే 'శవాల గది' గురించిన కథనం కూడా. తెల్లబట్టలో చుట్టివచ్చే ఆ మాంసం ముద్ద కోసం వాళ్లు ఎదురుచూస్తూ నిల్చున్నారు. జీవితంలో ఏది నిజమో, ఏది అబద్ధమో ఒక పట్టాన తేల్చుకోలేంగానీ, జీవితపు సిసలైన వాస్తవికత మాత్రం మృత్యువు- వంటి వాక్యాలు ఆలోచనా ప్రేరకాలుగా వెంటాడుతూవుంటాయి. 'నీది మరణం- నాది జీవన్మరణం' కథనంలో... 'అసంపూర్ణ వాక్యంలా వెళ్లిపోయాడు శరత్' వంటి వాక్యాలు చదువరిని నిలవేస్తాయనటం అతిశయోక్తి కాదు. శతకోటి హృదయాల అవ్యక్త ఘోషకి ఆర్ద్రమైన అభివ్యక్తి రూపం ఈ 'రియాలిటీ చెక్'!
'ఇరానీ హోటల్లో రెండున్నర గంటలు'తో మొదలై 'ఎవరి గెలుపు, ఎవరి ఓటమి'తో ముగుస్తుంది ఈ విశిష్ట రచనా సంపుటి. ఈ మధ్యలో చదువరి మెదడుకు మేతగా... ఎర్రగడ్డ హాస్పిటల్లో మానసిక రోగులూ, ఇందిరా పార్క్ లో ప్రేమికులూ, పంజాగుట్ట శ్మశానవాటికలో కాపరులూ, ఆత్మీయ సంభాషణలో హిజ్డాలూ, పోలీసు స్టేషన్లో ఈనాటి పోకడలూ, కోర్టుల్లో ప్రహసనాలూ, బస్సుల్లో కండక్టర్ల దిలాసాలూ, కొన్ని మొక్కలు, ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో అనుభవాలూ, ఆర్టిస్టులూ... ఎంతో మంది, ఎన్నో దృశ్యాలు కళ్లముందు నిలిచి కలవరపెడుతాయి. అలజడి రేపుతాయి.
జర్నలిజం వేరు, జర్నలిజంలో సృజన వేరు. రాజిరెడ్డి రచనలో ఈ తేడాని గమనిస్తూ చదువుకుపోతాడు ఈ కథనాల్ని పాఠకుడు. తనదైన సొంతముద్రతో విశిష్టమైన వాక్యనిర్మాణ శైలితో రాజిరెడ్డి ఈ కథనాల్ని అనుభూతి ప్రదానం చేశారు. భావాన్ని కవితామయం చేసే వ్యక్తీకరణ శక్తి ఆలోచనా ప్రేరకంగా సాగింది.
ఉదాహరణకి- 'ఇచ్చేది చాయ్ కాదు/ అది జీవన రసం' అని ముగుస్తుంది... 'ఇరానీ హోటల్' కథ.
ఈ సమస్త ప్రపంచంలో ఒకానొక మనిషి మరణించడమంటే, ఒక అంకె తగ్గిపోవడం కాదు; ఆ ఒక్కడితో ముడిపడివున్న సమస్త ఆనందాల ప్రపంచం అంతం కావడం- అంటూ ముగుస్తుంది- 'ప్రతీక్ లేని ఇల్లు' అనే గుండెని కలచివేసే ఖండిక. ఇలాంటిదే 'శవాల గది' గురించిన కథనం కూడా. తెల్లబట్టలో చుట్టివచ్చే ఆ మాంసం ముద్ద కోసం వాళ్లు ఎదురుచూస్తూ నిల్చున్నారు. జీవితంలో ఏది నిజమో, ఏది అబద్ధమో ఒక పట్టాన తేల్చుకోలేంగానీ, జీవితపు సిసలైన వాస్తవికత మాత్రం మృత్యువు- వంటి వాక్యాలు ఆలోచనా ప్రేరకాలుగా వెంటాడుతూవుంటాయి. 'నీది మరణం- నాది జీవన్మరణం' కథనంలో... 'అసంపూర్ణ వాక్యంలా వెళ్లిపోయాడు శరత్' వంటి వాక్యాలు చదువరిని నిలవేస్తాయనటం అతిశయోక్తి కాదు. శతకోటి హృదయాల అవ్యక్త ఘోషకి ఆర్ద్రమైన అభివ్యక్తి రూపం ఈ 'రియాలిటీ చెక్'!
- విహారి
డిసెంబర్ 22, 2013 నాటి 'ఆంధ్రభూమి' 'మెరుపు' పేజీ.
Labels:
రియాలిటీ చెక్,
విమర్శ
Friday, January 3, 2014
Thursday, January 2, 2014
Musings of a Man
The author is a journalist with a few published books to his credit, in addition to articles published by way of his duties. The essays in this book are a collection of written musings as well as spontaneous reminiscences. While some of the essays here have been picked and dusted from papers he had set aside over the years, some others are random writings of personal interest.
Chronologically organised from his early childhood beginning with chapter Balapam, then Pencil and finally Pen, the writer shares memories of his life over the years like the movies he watched and his attempts to paint.
The last, he writes in a humorous, self-deprecatory manner saying there is a 'Ssocapi' (reversed in Telugu, it reads Picasso) hidden in him. Writeen (written) in a lucid, light hearted and anecdotal manner, the book makes for a fun read.
Palaka Pencil: Oka Magaadi Diary by Poodoori Rajireddy, Saranga books, copies available with Navodaya Book House, opp Arya Samaj Mandir, Near Kachiguda Croos(Cross) roads, Hyderabad-27, contact 040 24652387; Rs 75.
('హిందూ' పత్రిక 'ఫ్రైడే రివ్యూ'లో నవంబరు 15, 2013న వచ్చిన 'పలక-పెన్సిల్' పరిచయం యధాతథంగా...)
Chronologically organised from his early childhood beginning with chapter Balapam, then Pencil and finally Pen, the writer shares memories of his life over the years like the movies he watched and his attempts to paint.
The last, he writes in a humorous, self-deprecatory manner saying there is a 'Ssocapi' (reversed in Telugu, it reads Picasso) hidden in him. Writeen (written) in a lucid, light hearted and anecdotal manner, the book makes for a fun read.
Palaka Pencil: Oka Magaadi Diary by Poodoori Rajireddy, Saranga books, copies available with Navodaya Book House, opp Arya Samaj Mandir, Near Kachiguda Croos(Cross) roads, Hyderabad-27, contact 040 24652387; Rs 75.
('హిందూ' పత్రిక 'ఫ్రైడే రివ్యూ'లో నవంబరు 15, 2013న వచ్చిన 'పలక-పెన్సిల్' పరిచయం యధాతథంగా...)
Wednesday, January 1, 2014
రియాలిటీ చెక్ పుస్తకం మీద కినిగె నోట్
రాజిరెడ్డి వాక్యాలు బయటికన్నా ఎక్కువ లోపలివైపే చూస్తాయి. అక్కడ కనపడిందానికి ఏ అలంకారమూ దిగేయకుండా ఉన్నదున్నట్టుగానే పట్టుకోవాలని అతని ప్రయత్నం. ఈ ప్రయత్నంలోని నిష్ట ఎంత శుద్ధమైనదంటే, అది కథా కవితల్లాంటి ఇంకే ప్రక్రియలోనూ ఇమడక తనదైన ప్రక్రియను కూడా వెతుక్కుని సమకూర్చుకుంది. ఈ ప్రయత్నంలోంచి తెలుగు సాహిత్యానికి ఒక కొత్త గొంతు, తెలుగు వచనానికి ఒక కొత్త వాక్యమూ సమకూరాయి. సాక్షి- ఫన్డేలో ఆయన రాసిన స్థల పురాణాలు (ముఖ్యంగా హైదరాబాద్ స్థల పురాణాలు) ఇప్పుడు పుస్తకంగా వెలువడ్డాయి. బహుశా ఇప్పటి హైదరాబాదుని తనలో బిగించి పట్టుకున్న కాలనాళికగా మున్ముందు ఈ పుస్తకం అలా ఎప్పటికీ నిలిచిపోతుందేమో!
- (మెహెర్)
Subscribe to:
Posts (Atom)